14 dagen, terugblik

Onlangs vertelde iemand mij dat ons leven zo'n 4.000 weken lang is.
Of, als je net als ik halverwege bent, nog 2.000 weken.

De afgelopen 2 weken waren dus 1/1.000e van mijn tijd die ik besteed heb aan 'Mindfulness' over mijn voeding.
Niet meer aannemen wat goed of slecht is, niet meer meegaan met de mainstream.

En dus waagde ik de sprong naar 100% Plantaardig.
Niet stap voor stap, afbouwen en uitproberen..
Een sprong in het diepe, als een echte doener !

Om meerdere redenen ben ik daar erg blij om. Ten eerste, dat ligt het meest bij mezelf.
Ten tweede, dat is eigenlijk veel makkelijker, ook al is het moeilijk..

Een rare zin, maar zeker waar.
Als je gedeeltelijk verandert, waar leg je dan je grens..
1/week geen vlees of toch 2x, 1 glas melk minder óf minder vla, en wat doe je op zondag met je ei?
Niet alleen dat, ook je smaakpapillen veranderen niet.
Dus je lichaam wil nog steeds graag suiker, vet, zout.

Wanneer je compleet overstapt op plantaardig hoef je niet meer na te denken.
Alle zuivel, vlees en eieren is 'taboe'. Duidelijke grens.
Na 3 dagen veranderen je smaakpapillen; groente en fruit wordt lekker(der) en je lichaam vraagt niet meer om al dat zoute, vette, en zoete eten.

Je krijgt routine in de verandering. Je leert anders boodschappen doen en je eten meer te spreiden over de dag.
Na de eerste 3 dagen wordt het makkelijker en na 7 dagen is het bijna alsof je niet anders hebt gedaan.

Na 10 dagen wilde ik evalueren en wellicht weer een beetje dierlijk eten, maar daar had ik geen behoefte aan.
Nu na 14 dagen voel ik mij 'herboren' en weet ik dat ik 100% (of 95%) plantaardig blijf eten.

14 Dagen geen één keer hoofdpijn, geen opgeblazen gevoel na een maaltijd, geen lusteloosheid, geen dikke buik meer (-7,9kg, nu 82.0kg).
Elke ochtend fris opstaan en de hele dag lekker doorgaan.
Ook ben ik van 3 mokken koffie naar 0 per dag gegaan, zonder ontwenningsverschijnselen.
Ik proef de grote hoeveelheid suiker in alle drinken, waardoor je vanzelf een andere keuze maakt.
Over het eten (aardappelen) gaat veel minder zout, en toch proef ik dat goed.


Ook is mij goed duidelijk geworden dat 'de mens' veel overheeft voor zijn gezondheid, het milieu en klimaat.
Dat wil zeggen, ze willen er veel voor DOEN.
Vitamines nemen, een appel eten, naar het werk fietsen, recyclen en geld doneren aan goede doelen, een beetje sporten.

Alleen zodra 'de mens' iets moet LATEN voor bovenstaand effect, ook al is dat effect vele malen groter, dan wordt het al snel lastig.
Minder vlees/zuivel kan veel veranderen in de wereld, voor je gezondheid, dierenwelzijn, klimaat en milieu...